Afacan Yiğit Korkusuz Kaptan

Çobanlar Köyü, deniz kıyısında küçük bir köydü. Yeşilırmak'ın denize döküldüğü yerin doğusunda kalıyordu. Deniz feneri, köyün en ilginç yapısıydı.
Köy yolunda bir bakkalın önünde durdular.
Babası, iki ekmek, üzüm ve karpuz aldı. Hiç konuşmadan arabaya bindi. Gaza bastı.
Yiğit önde, babasının yanındaydı. Tonton arka koltukta camdan dışarıya bakıyordu. Besbelli nereye gittiklerini merak ediyordu.
Köye girdiklerinde denizin uğultusu duyuldu. İyotlu deniz havası arabanın içine doluverdi.
Sessizliği ilk Yiğit bozdu:
"Kaç gün kalacağım?"
"Sıkılıncaya kadar," dedi babası.
"Ben mi, dedem mi?"
"Deden senden sıkılmaz."